Na een week Taiyuan

Nu, zondag-avond, kan ik terugkijken op een mooie week in Taiyuan. Vandaag is een vrije dag en zijn we voor de tweede keer naar de stad gegaan. Ik heb een cool nieuw merk kleding ontdekt: Cool Max. Hier heb ik de eerste dag in de stad een t-shirt gekocht voor 45 yuan (zo'n 4,5 euro). Vandaag nog een trainingsjackje en een ander t-shirt. Naast shoppen hebben we de stad op ons in laten werken. Ontzettend druk, qua verkeer, qua geluid, qua eettentjes, qua winkels, qua reclame in Chinese karakters etc. Waar je ook kijkt, er gebeurt altijd wel iets. Eigenlijk vind ik alles hier tof, zelfs de negatieve dingen horen er gewoon bij: de vieze wc's, de smog, alles is hier zwart van de viezigheid (de witte Cool Max shirts zullen dan ook niet lang wit blijven ;-)).
Gisteren zijn we met zijn allen naar PingYao (the ancient city) gegaan. We hebben verschillende 'compounds' bezocht. Was gezellig, maar veel te toeristisch. Toch heb ik ook hier van de echte cultuur genoten: bij het nemen van een foto van een straatspelletje, werd ik uitgenodigd om iemands plaats in te nemen. Het bleek om Chinees schaken te gaan, maar ik begreep er uiteraard geen zak van. Na een kwartier proberen heb ik het maar opgegeven en vriendelijk bedankt voor de wijze les ;-). Ik heb er zelfs een sigaret aan over gehouden, want na het aanbod kon ik niet weigeren. Ik moest het natuurlijk ook gaan roken, maar dat wilde ik echt niet. Een tip van een omstander: steek hem achter je oor. Dat heb ik gedaan en dat werkte, ik kon weer vrolijk verder gaan spelen.
Maar voor dit leuke weekend heb ik natuurlijk ook hard moeten werken ;-). Onze eerste week Chinese les verliep grappig, vermoeiend en totaal anders dan je gewend bent vanuit Nederland. Alles wat we in de les doen is de 'teacher' continue nazeggen, elke toon, woord of zin 3x klassikaal herhalen. En dan moet ieder, een voor een, het zojuist opgezegde wederom opnieuw opzeggen. We leren geen karakters, maar vooral de 4 tonen. Alleen dit al, is ontzettend lastig. Toch na twee dagen gebruik je al iets uit de les, wat je met alleen een 'Wat en Hoe?' boekje nooit had gedaan. De zin 'wo lai zi he lan' (hier zonder de tonaties opgeschreven) helpt al veel als er tegen je wordt gesproken en je begrijpt er geen reet van (en dat gebeurt vaak, net als het eindeloze gestaar omdat je niet van hier komt :-)). De reactie is dan meestal aah, he lan... (Ik kom uit Nederland).
In de middag hebben we cultuurlessen, Tai Chi, geschiedenislessen en volgende week nog meer. Woensdagmiddag zijn we vrij. Alles bij elkaar een heel vol programma, met eigenlijk net iets te weinig vrije tijd. Het huiswerk doen voor de Chinese taal schiet er een beetje bij in. Gelukkig heb ik vanochtend nog wel wat geleerd. Ik wil het heel graag doen, dus ik ga er nog steeds voor.
Als laatste wil ik graag nog melden (heb ook een stukje geschreven voor de Code-X nieuwsbrief) dat ik nu in een officieel basketbal team zit. Met een geweldig uniform! Het basketbal heeft me goed gedaan, ik voel de adrenaline weer stromen! Wel nog oppassen voor mijn implantaat, ik moet eigenlijk nog een bitje zoeken. Mijn eerste blauwe oog is namelijk al binnen ;-), een paas die niet voor mij bedoeld was, kwam recht in mijn gezicht! De schade valt mee, maar basketbal is toch altijd nog een hardere sport dan je in eerste instantie zou verwachten. Nu twee keer getraind en volgende week waarschijnlijk een wedstrijd. Als we die wedstrijd winnen gaan we door naar de volgende ronde! Duim voor me :-)
Op naar de tweede week Taiyuan!